Vandaag bleef de les beperkt tot theorie - het kon even niet anders. En het zal mogelijk
ook wel een tijdje duren voor de GP weer kan draaien of malen: onze vangbalk blijkt namelijk
een forse lengtescheur te hebben. Die scheur zat er al wat langer maar is in de afgelopen
weken snel doorgeschoten. Hij loopt nu over de hele lengte en is ook al aardig diep. Bij wijze
van maatlat heb ik de poot van mijn leesbril in de scheur gestoken en deze over de hele lengte
heen en weer geschoven. Zo naar schatting varieert de diepte tussen de 7 en 10 centimeter!
Sja, als zo'n vangbalk onverhoeds in de lengte doorscheurt kan dat heel vervelend aflopen: je
kunt dan niet meer goed vangen met alle mogelijke gevolgen van dien. Misschien dat de oude
mulders ons wel straal uitgelachen zouden hebben - "stuk taauw der om, jong, en din kin t
wel weer" - maar wij nemen het risico maar niet. De polder hoeven we immers niet meer
droog te malen..
Hoe zou je dat nou kunnen repareren, vroegen we ons af. "Stoalen stroppen der om" suggereerde
de een. "n nat taauw der om en din loaten dreugen" suggereerde
de ander. "ploaten der op, bolten der deur en din moeren goud aandroaien" kwam ik. Maar
al met al waren we het uiteindelijk over eens dat het beste en denkelijk ook het goedkoopste
het volledig vervangen van de vangbalk zal zijn. Molenmakerswerk, dus. Het is doorgegeven aan de
eigenaar, nu maar hopen dat er nog ergens een potje met geld is om dit euvel te verhelpen...
het zit de Slochter Molenstichting niet mee: al die kleine reparaties die de laatste tijd aan de molens
gedaan moeten worden tikken aardig aan. Afijn, "mor moud hollen"..
U weet ook vast nog wel dat windbord #2 een paar weken geleden buiten gebruik was
gesteld - het was deels uit elkaar gevallen en bleek zo rot als een mispel. Een leerling
van de 2e groep had nog geprobeerd het ding te repareren en het daarna bij mij op de
oprit gelegd. Het leek weer even stevig als voorheen, maar bij nadere inspectie bleek dat
het oude hout zo zacht als boter was. Het voelde aan als nat karton en kon ongeveer dezelfde
kracht weerstaan: je kon met je vinger zonder enige moeite hele stukken lostrekken, zie de
foto. Er zal toch echt een nieuw windbord moeten komen, vrees ik. Overigens is dat een
klusje wat je ook als niet al te onhandige molenaar zelf zou moeten kunnen: het voorbeeld
hebben we immers al liggen. De constructie is uitermate eenvoudig: zo'n windbord is niet
veel meer dan twee lange planken met aan de achterkant een serie kortere plankjes
gespijkerd of geschroefd.
Wat bij mij de vraag naar voren brengt: waar zou zo'n windbord nou van gemaakt
zijn? "Waaibomenhout" grinnikte Gerda "gain idee, jong, dat mout
ik ook opzuiken". Het zal wel vuren zijn, vermoed ik. Zeker geen eiken of
iepen, veel te duur. Grenen? Zou kunnen.. wie het weet mag me mailen!
Maar naast al dat niet al te vrolijke nieuws ook een beter bericht: Gerda
heeft besloten dat we nu voldoende goed getrained zijn om met succes het
proefexamen voor ons aan te durven vragen! Hoera, hoera, eindelijk is het zover!
In december moet het allemaal gebeuren. En niet alleen de leerlingen van onze
groep, maar ook de leerlingen van de 2e groep gaan het proberen. Prachtig
nieuws!
Voor alle zekerheid namen we samen de exameneisen nog eens door: welke dingen
moeten we nog bestuderen, welke niet? Natuurlijk moet alles nog even
duchtig gerepeteerd, maar met name wipmolens, spinnekoppen en paltrokmolens
behoeven nog extra aandacht. En natuurlijk moeten we nog weer eens op excursie:
de Zaanse Schans, uiteindelijk toch, en dan nog een binnenkruier en uiteraard
dus een wipmolen. Als je zo samen de exameneisen doorloopt vliegt de tijd.
En voor je het weet heb je een uitgebreide discussie: waar halen we informatie
over het pellen, waar over het olieslaan? Het Gildemateriaal is helaas nog niet
compleet en juist bij ons in Groningen is enige kennis van het pellen en van
het olieslaan toch belangrijk. Gelukkig hebben we al enige malen olie geslagen,
zie het excursieverslag
van ons bezoek aan Woldzigt in Roderwolde en het
verslag van ons
bezoek aan De Wachter in Zuidlaren. Wat het pellen betreft moet ik toch
echt eens een goed boek kopen over dit onderwerp. In het Groninger molenboek
wat ik hier heb liggen staat ook wel een aardige beschrijving, met name de
Groninger benamingen komen daar goed uit de verf. Overigens: wist u waarom
er in een pelblik zowel gaatjes naar binnen als naar buiten worden geslagen?
Het antwoord krijgt u volgende week!
En dan moeten we natuurlijk meer leren over het weer.. opnieuw legde Gerda
de depressies uit, hoe de wind tegen de wijzers van de klok ik rond de
depressie draait, hoe de depressies van west naar oost trekken... en opnieuw
kregen we allemaal dat wat onbestemde gevoel dat we het niet goed begrepen,
dat ons toch iets moest ontgaan. "Joa", beaamde Gerda "het
blift het weer, vanzulf. Niks zo veranderlijk!".
Nu we toch aan het "proatjen" waren was het hek ook gelijk
goed van de dam. Het ging over van alles en nog wat, tot we er een droge
keel van kregen. Pas om 1 uur namen we afscheid van elkaar..
Overigens, beste lezers, bleek me deze week dat Weathernews niet langer die
aardige regionale weersvoorspelling op haar website zet die ik altijd op mijn
hoofdpagina insloot. Tijdelijk blijft deze plek op de hoofdpagina nog even
leeg, maar hou hem goed in de gaten: auteur dezes heeft een snood plan
opgevast en is druk doende met de selectie van de nodige hard- en software.
Binnenkort ziet u op mijn hoofdpagina de daadwerkelijke informatie over de
actuele weersomstandigheden rond de Groote Polder, ik hou u op de hoogte.
|