We hebben vandaag nogmaals de theorie van de vang behandeld. Remy en
Gerrit begonnen bovenin de molen de glijring te smeren, terwijl ik
met Gerda beneden in de maalgang afdaalde om het halslager schoon
te maken, gewapend met plamuurmes en verfkrabber. Nou, daar kwam wel
een emmer vol oud en vooral vuil vet af, voor we de schenen weer konden
zien. Daarna op zoek of we konden zien waarom onze vijzel bij elke rotatie
een rare *bonk* laat horen. Dat kan allerhande oorzaken hebben,
bijvoorbeeld kammen die niet goed sporen, een breuk in de halssteen, een steentje
of stukje metaal tussen scheen en halssteen of een losliggende scheen. Tot nu
toe, ondanks goed schoonmaken en nauwkeurig kijken tijdens het draaien, hebben
we nog geen sluitend bewijs wie of wat de schuldige is. Er zijn indicaties dat de
oorzaak elders in de molen gezocht moet worden, omdat het bonken niet helemaal
synchroon met de omwenteling van de vijzelas lijkt te lopen. Ik heb zelf
het gevoel dat de oorzaak toch in de vijzelconstructie zelf ligt, maar
we weten het domweg nog niet.
Gerrit is zoals altijd druk met klussen: we hadden het vetkistje en de
beide keerklossen ter linker en rechter zijde van de vijzelbalk ter hoogte
van de schenen verwijderdt om beter bij de schenen en de halssteen te kunnen.
De boel zat oorspronkelijk met spijkers vast maar dank zij Gerrit is het nu
keurig geschroefd. Daarnaast is hij doende met het aanbrengen van een borging
op de klemveren die de planken van het hemeltje tegen de roostermantjes drukken,
zodat die bij stormweer niet loswerken. Dat zou niet leuk zijn, omdat de planken
van het hemeltje je dan om de oren kunnen waaien. En naar bleek zit het toch nog
niet helemaal goed met de slinger waarmee we de zwaaibalk kunnen bewegen,
die moest er dus ook weer af en mee naar de werkplaats. Gerrit heeft het er
maar druk mee - maar hij klaagt er niet over, in tegendeel.
Remy en Gerrit hadden dus de helft van de glijring gesmeerd, ik heb de
andere helft voor mijn rekening genomen. Het kruien ging daarna
in mijn beleving heel licht, mogelijk heeft al dat smeren van de
afgelopen maanden nu vrucht gedragen.
Tussendoor hebben we het vangen geoefend: zet hem nu eens overhoeks,
zet hem eens in de vreugde, in de rouw.. dat ging allemaal heel
goed. De wind kwam vrij bestendig uit het westen en we hoefden
geen windborden of zeilen te plaatsen om de molen aan het werk
te krijgen.
Vandaag was trouwens de laatste les die nog op het oude lesrooster
stond. Volgende week is er geen les en ik hoop dat Lammert dan het
nieuwe schema klaar heeft. Uiteraard zal ik het dan per omgaande op
de site zetten. Zo, en nu snel met vrouw en kinderen boodschappen
doen: Marga is jarig geweest en vanavond hebben we het huis dus
vol. Daar moet ik dus nu boodschappen voor gaan doen.
|