De wind is 's morgens een kind, 's middags een vent en 's avonds aan zijn end - en dat klopte: tegen elven trok de wind aardig aan: ideale omstandigheden om met 60 endjes eens het vangen te oefenen. Alie had het niet erg voorzien op dat vangen met hoge snelheid, maar onder leiding van Hans lukte het toch heel aardig. De wind was nu zo sterk dat we zwichtten naar 4 halfjes, ondertussen elk nog de stormproef uitvoerend.

Nou was het vandaag ook Drentse molendag en dat kon je merken: er kwamen een aantal gasten voorbij waaronder - toeval bestaat niet - de molenaar van de Collse Watermolen! Daar had ik verleden week nog over geschreven en nu stond ik dus oog in oog met Jos Jansen, die enthousiast bleek te kunnen vertellen over zijn molens. Jos was samen met zijn vrouw op fietstocht door Drenthe en als echte molenaar kon hij de verleiding niet weerstaan eens bij ons molentje te kijken. Hij had folders en een aardige prentbriefkaart van zijn molens bij zich. Ook kregen wij zijn visitekaartje: gemaakt van zelfgeschept papier - gemaakt op een papiermolen - met daarop de afbeelding van een molensteen. Heel bijzonder. Ook Cor Kosmeijer, de voormalig molenaar van de GP, kwam langs en verbaasde zich verheugd over de gedrevenheid die ons ploegje aan de dag legde.

De Wachter, die we immers vanaf deze molen goed kunnen zien, draaide ook nu weer volop. Omdat Alie er verleden week niet bij kon zijn legde Hans nog eens de werking van een oliemolen uit, waarna we tevreden afscheid van elkaar namen. Ik ging als laatste weg en Hans en praatten nog even na over hoe alles zo gaat met onze opleiding. Hans is heel tevreden over de inzet en de opgedane kennis van onze groep - hij meent dat we, als we zo door gaan straks, in het najaar van 2005, met een gerust hart deel kunnen nemen aan ons examen. Met een vriendschappelijke handdruk namen wij tenslotte afscheid van elkaar. Ik stapte in mijn auto, terwijl Hans terug liep naar De Boezemvriend. Hij bleef nog even om eventuele bezoekers te woord te staan en nog wat endjes te tellen.

Thuisgekomen zag ik dat de tweede groep cursisten, onder leiding van Lammert, zich ook danig had geweerd: de molen stond keurig op de wind gekruid en - zowaar - er zaten nieuwe bordveren op de molen. Mooi zo!