Want de wind... sja, de wind. Ten eerste zat er niet veel kracht in, ten tweede zwalkte hij alle kanten uit. Toen we aankwamen stond het gevlucht naar het noordwesten. De wind, voor zover aanwezig, kwam uit het westen. Een stukkie krimpend krooien dus. Maar juist toen we het gevlucht west hadden staan ruimde de wind. En dat bleef ze doen, tot ze uiteindelijk, om een uur of half elf - terwijl wij er dus amechtig achteraan krooiden - zelfs naar het noordoosten ging om zelfs nog wat oostelijker uit te komen. Dan, zo rond de middag, ruimde de wind zelfs nog verder en kwam op het zuidoosten uit, ging nog verder en kwam zelfs, rond een uur of half een, zuidelijk van zuidoost te liggen.. wij krooiden maar weer eens. Onderwijl kwam toch ook nog een aantal bezoekers, in kleine plukjes, waar we onder het krooien door gezellig mee over molens en wat daar al dan niet mee van doen had kletsten. De wind trok een beetje aan, het gevlucht kwam bij vlagen rond, maar ondanks de volle zeilen die we uitnodigend hadden voorgelegd kwam het er toch meer niet dan wel van. Daarna krooiden we nog eens: de wind kwam nu uit het .. zuidwesten. "Nou is t mie gek genogt" knorde Lammert om een uur of twee "kiek nou ais, nou komt e ja weer oet t westen!". En, alsof de wind er lol in had, leek ze aan een tweede rondje te willen beginnen. "t is aal goud, wie baargen hom op hor" constateerden wij.

Maar dat duurde nog even, want juist toen kwam een jonge molenliefhebber het erf oplopen. Het bleek Rob Hoving te zijn, die, gewapend met een geleend fototoestel en het nodige enthousiasme, al een hele molenreis achter de rug had. Rob, die uit Blokum komt, was onder andere al bij de molens in Ten Boer geweest en wilde nu ook het molentrio aan de Groene Dijk wel eens bekijken. Sja, en hoe gaat dat dan als je zo'n enthousiaste jongen op bezoek krijgt: je bent zo een uurtje verder. Toen Rob weer was vertrokken - op weg naar Henk Helmantel die op De Ruiten gastheer was - was de wind inmiddels weer noordelijk geworden.

Wij leerden een lesje: zelfs met windkracht 1 of 2 is het niet handig af te moeten zeilen bij noordenwind met je gevlucht op het zuidwesten gekrooid.. het zeil wordt van het gevlucht weggeblazen en het is nog een hele kluif om het op te rollen. Kijk maar eens hoe Lammert er letterlijk behoorlijk aan moest trekken.. En zo stond de GP al een uur voor het eind van de molendag met blote benen aan de ketting in het groene veld. Lammert en ik schonken ons een colaatje in en zaten op het maaldek wat bij te praten. Al met al waren er een man of 10 geweest, die dag. Niet veel, maar gezien de ligging van de GP toch nog redelijk. En och, wij waren buiten, hadden weer eens wat bij kunnen kletsen en hadden in ieder geval onze voor kantoormennekes zo noodzakelijke conditietraining wel weer gehad...